برای خارج کردن ایران و ایرانیان از عقب‌ماندگی‌ها مسیر تجددخواهی را رفت و در شمار ملی‌گرایان مشروطه‌خواه درآمد و با مشروطه‌خواهان مذهبی اختلاف نظر پیدا کرد. سبک زندگی و مرام فکری و سیاسیش وقتی جوانی انقلابی در سال ۱۲۹۹ بود با مواضع فکری و سیاسیش در ۸۲ سالگی کاملا متفاوت بود با این حال بررسی عملکردش در دوران وزارت، وکالت، سفارت و ریاست مجلس نشان داد که خواسته یا ناخواسته در مسیر تامین نظرات و خواسته‌های دول انگلیس و آلمان و البته رضا شاه پهلوی قرار داشت.